odmawiać

odmawiać
odmawiać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, odmawiaćam, odmawiaća, odmawiaćją, odmawiaćany {{/stl_8}}– odmówić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, odmawiaćwię, odmawiaćwi, odmawiaćwiony {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'nie zgadzać się na zrobienie czegoś, czego ktoś chce, żąda, o co prosi, co proponuje itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zawsze odmawia, gdy go o coś proszę. Proponowali mu stanowisko w zarządzie, ale odmówił. Odmawiać pomocy, pożyczki, zgody. Odmówić współpracy. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przekonywać kogoś, by czegoś nie robił, opuścił kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odmówił go od małżeństwa. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wypowiadać słowa rytualnego tekstu, modlitwy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odmawiać różaniec. Odmówić zaklęcie. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'unieważniać to, co zostało ustalone; odwoływać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odmówić spotkanie. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • odmawiać – odmówić posłuszeństwa — {{/stl 13}}{{stl 7}} o częściach ciała, dyspozycjach umysłu lub urządzeniach: zawodzić, przestawać funkcjonować z powodu zmęczenia, psucia się : {{/stl 7}}{{stl 10}}W krytycznym momencie hamulce odmówiły posłuszeństwa i samochód stoczył się z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odmawiać — Odmówić posłuszeństwa a) «nie wykonać rozkazu, polecenia»: (...) żołnierze wielu pułków, które otrzymały rozkaz pójścia do ataku, odmówili posłuszeństwa. J. Pajewski, Historia. b) «o częściach ciała, narządach, urządzeniach: przestać działać,… …   Słownik frazeologiczny

  • odmawiać — → odmówić …   Słownik języka polskiego

  • odmówić — dk VIa, odmówićwię, odmówićwisz, odmówićmów, odmówićwił, odmówićwiony odmawiać ndk I, odmówićam, odmówićasz, odmówićają, odmówićaj, odmówićał, odmówićany 1. «nie zgodzić się na zrobienie tego, o co ktoś prosił, czego żądał; nie zgodzić się na… …   Słownik języka polskiego

  • słuchać — Nie chcieć (nawet) słuchać o czymś «kategorycznie się na coś nie zgadzać, zdecydowanie odmawiać»: Poprzednio ofiarowywali Łokietkowi sumę znacznie większą, ale ten słuchać nie chciał o żadnym targu. P. Jasienica, Polska Piastów. Słuchać z… …   Słownik frazeologiczny

  • brewiarz — m II, D. a; lm M. e, D. y rel. «zbiór obowiązkowych modlitw przeznaczony dla duchownych katolickich; księga zawierająca ten zbiór ułożony na poszczególne dni roku kościelnego» Odmawiać, czytać brewiarz. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • litania — ż I, DCMs. litanianii; lm D. litanianii (litanianij) 1. rel. «w kościele katolickim: modlitwa błagalna złożona z pochwalnych inwokacji do Boga, Chrystusa, Matki Boskiej lub świętych, z powtarzającą się prośbą o wstawiennictwo i opiekę» Odmawiać,… …   Słownik języka polskiego

  • modlić się — ndk VIa, modlić sięlę się, modlić sięlisz się, módl się, modlić sięlił się «odmawiać, czytać modlitwę» Modlić się o coś, za kogoś. □ Modli się pod figurą, a diabła ma za skórą «o człowieku dwulicowym, świętoszkowatym, fałszywym» …   Słownik języka polskiego

  • modlitwa — ż IV, CMs. modlitwawie; lm D. modlitwaitw «akt religijny pojmowany jako myślowy lub słowny kontakt z Bogiem, zwykle w nastroju uwielbienia, dziękczynienia lub prośby; słowa lub ustalony tekst wypowiadane przez modlącego się» Modlitwa poranna,… …   Słownik języka polskiego

  • pacierz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «modlitwa, zbiór modlitw» Mówić, odmawiać pacierz. 2. daw. «kręgosłup, krzyż» ‹czes. z łac.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”